De afgelopen weken heb ik van verschillende mensen de vraag gehad hoe het nou is om te gaan emigreren. De volgende vragen heb ik zoal gekregen: ‘Vind je dat ook spannend?’, ‘Vind je dat niet eng?’, ‘Kun je daar wel aarden?’, ‘Wat ga je daar doen?’, ‘Wat vinden je ouders ervan?’, ‘Ga je ook meedoen met ‘Ik Vertrek’?’.
Op die laatste vraag antwoord ik altijd maar dat ik een normaal leven ga leiden in een normaal huis met een normale baan, hahaha!!
Maar het is niet gek natuurlijk dat mensen deze vragen stellen. Ik denk dat ik het zelf ook zou doen. Ik vind het ook niet vervelend hoor, mensen laten juist zien dat ze geïnteresseerd zijn.
En dat ze geïnteresseerd zijn is één ding dat zeker is. Ik denk dat dit ook komt omdat Frankrijk voor veel Nederlanders wel ‘bekend terrein’ is: Ze kennen het van de vakantie. Sommigen zeggen dan ook: ‘Oh dat zou ik ook wel willen! Ik ben wel een beetje jaloers..’. Maar ik hoor ook wel dingen als: ‘Maar die taal!!’ en: ‘Maar die Fransen!!’.
Daar reageer ik dan maar een beetje gelaten op. Voor mij is het nou éénmaal zo gelopen en voelt het emigreren naar Frankrijk als een logische stap. Het is ook een proces dat geleidelijk gaat. Je bedenkt meestal niet van het één op het andere moment dat je gaat emigreren, nee. En als je getrouwd bent met een Fransman weet je stiekem natuurlijk wel dat het moment ooit zal aanbreken. Trouwens: de Fransen zijn hele aardige en gastvrije mensen. Je moet alleen niet de irritante en ongeïnteresseerde toerist uit gaan hangen, want daarmee kom je inderdaad niet zo ver 😉
Er zijn nog niet echt dingen waar ik tegenop zie. Dat komt waarschijnlijk ook omdat alles tot nu toe erg voorspoedig verloopt: Maxime heeft een baan, we hebben een woning, alle spullen zijn al verhuisd én ik mag al op sollicitatie komen zodra ik daar ben. Daarnaast maak ik me ook niet echt zorgen om dingen die ik nog niet weet of kan weten. Ik zie het wel als ik er ben.
Daarentegen zijn er wel veel dingen waar ik echt zin in heb. Eindelijk weer samen in één huis wonen (we wonen al een half jaar gescheiden van elkaar in Frankrijk en Nederland), Genieten van de omgeving met de bergen en het lekkere weer straks in de lente en de zomer. Dat lijkt me echt zo heerlijk! Ik wil ook van alles gaan doen: Wandelen, paardrijden, kanoën, zwemmen, grotten en watervallen bezoeken, stedentrips maken, enzovoort..
Nog twee weekjes wachten!
“Maak je dus geen zorgen voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last.” – Mattheüs 6:34
Ook leuk om te bekijken:
