Hoewel ik overduidelijk Nederlander ben voel ik mij gewoon een ‘westerling’. Laat ik het daar maar bij houden. Toen ik in vorig jaar in Thailand op vakantie was voelde ik mij echt anders dan de rest. Hier in Frankrijk heb ik dat niet zo. Laatst was ik op het werk en kregen we uitleg over het aanvragen van vakantie. Er werd van alles uitgelegd: dat we vijf weken per jaar vakantie hebben en daarvan drie mogen opnemen in de zomerperiode. En O ja, voor buitenlanders geldt een uitzondering, die mogen namelijk één keer per twee jaar al hun weken opnemen in de zomerperiode.
Buitenlanders?!? Die hebben we hier niet, dacht ik.
Maar wacht, waarom kijkt iedereen naar mij? O ja duhhh.. IK ben de buitenlander. Haha 😛
Ik had er dus eigenlijk helemaal niet bij stilgestaan dat ik hier een buitenlander ben. Misschien omdat ik zo gewend ben om met mensen vanuit verschillende landen om te gaan. Ik woonde in Nederland vlakbij de randstad, werkte samen met mensen uit India en ik ben natuurlijk getrouwd met een Fransman. Dus ja, ik had eigenlijk niet echt nagedacht over hoe de mensen hier in Frankrijk tegen mij aan kijken!
In Frankrijk is het woord voor buitenlander ‘étranger’, wat vrij vertaald ‘vreemdeling’ betekend. Het woord buitenlander vind ik persoonlijk geen leuk woord. Het heeft voor mijn gevoel een soort negatieve lading: Je komt van ‘buiten’. Alsof je er niet bij hoort ofzo.
Ik zeg liever gewoon Fransman, of Nederlander, of Engelsman, of.. nou ja je snapt het wel 😉
Maar goed, we kunnen er niet om heen: Je suis étrangere.
Hahaha ja ja ga maar aanwenen meid. Wel leuk dat je zelf niet een in de gaten heeft. Weet preccis hoe je voelt!
Veel plezier met je nieuw plek. Zo te lezen voel je je helemaal thuis 🙂
Dankjewel Sorana! 🙂
Lol geldt dat ook als je Fries bent?
Zo heeft iedere (sub) cultuur zijn eigenheid. 😉
Als je uit Friesland komt ben je gewoon Nederlander hoor 🙂 haha